धवलागिरिमा पर्यटनका सम्भावना र चुनौतिहरु [Tourism in Dhawalagiri: Opportunities and Challenges]
DOI:
https://doi.org/10.3126/irjmmc.v5i3.68504Keywords:
पर्यटन, मौलिक उत्पादनहरु , खनिज सम्पदाहरु , जैविक विविधता , पर्यटकीय उत्पादनहरु , धवलागिरी , Tourism, Original product, Mineral resource, Bio diversity, Tourist product, DhawalagiriAbstract
प्रस्तुत आलेखलाई धवलागिरि क्षेत्रका पर्यटन प्रवद्र्धनका सम्भावित क्षेत्रहरु पहिचान गर्नुमा केन्द्रित गरिएको छ । उद्देश्यमुलक नमूना छनोट विधिका आधारमा तयार गरिएको यस आलेखमा प्राथमिक तथा द्धितीय प्रकृतिका स्रोतस्रामग्रीहरु प्रयोग गरिएको छ । यस आलेखले धवलागिरी क्षेत्रका मौलिक उत्पादनहरु (सुन्तला, स्याउ, अल्लो, राडिपाखि, मादल बुट्टेनली, नेपाली कागज, सिस्नु, टिम्मुर, भीरमौरीको मह, यार्सागुम्वा, गलैंचा, भेडा च्याङ्ग्रा); खनिज सम्पदाहरु (तामा, फलाम, सिसा, युरेनियम, नुन, सुन खानीहरु); प्रकृतिका पर्यटकीय उत्पादनहरु (भकुण्डे दह, बरेङको दह, निलुवाधुरी, गाजाको दह, सोलेको धुरी, घुम्टेको धुरी, ढोरपाटन शिकार आरक्षण, पञ्चासे धुरी, डहरेको धुरी, सेतिवेणीको सालिकग्राम, गुप्तेश्वर र अल्पेश्वर लगायतका गुफाहरु, जलजला, तातोपानी कुण्ड, कालाञ्जर पर्वत, हम्पाल लेक, धवलागिरी, अन्नपूर्ण र माछापुच्छ्रेको अवलोकन गर्न सकिने पुन हिल, रुप्सेको झर्ना, सन्सारको सबैभन्दा गहिरो गल्छि अन्धगल्छि, लोमान्थाङ वालसिटि, सिन्जाजोङ गुफा, दामोदर कुण्ड, कोरलापास र आसपासका हिमसृङ्खलाहरु); जैविक विविधताहरु (कस्तुरी, मृग, मुनाल, डाँफे, हाब्रे, वन कुकुर, हिमचितुवा, भालु, खोटे सल्ला, गोब्रे सल्ला, ठिग्रे सल्ला, भोजपत्र, निरमसि, सुगन्धवाल, जटामसि, पाँचऔंले, कुट्की, तेजपात, लोक्ता, अलैंची, टिम्मुर) र अन्य ऐतिहासिक, धार्मिक एवम् सांस्कृतिक पक्षहरु नै पर्यटन प्रवद्र्धनका मुख्य सम्भावित क्षेत्रहरु भएको उल्लेख गरेको छ । तर पर्यटकीय पुर्वाधार निर्माण, पर्यटन मैत्री नयाँ वस्तिहरु (बागलुङको भकुण्डे, म्याग्दीको नागीगाँउ र पर्वतको पञ्चासे बाहेक अन्यत्र) को पहिचान तथा उचित व्यवस्थापन, पर्यटन गुरुयोजनाको निर्माण तथा कार्यान्वयन र पर्यटकका लागि प्याकेज कार्यक्रमहरु सहित व्यापक प्रचार प्रसार गर्न नसक्दा यो क्षेत्रमा पर्यटनको समय सापेक्ष रुपमा विकास हुन नसकेको तथ्यलाई मूख्य चुनौतिका रुपमा प्रस्तुत आलेखले औंल्याएको छ ।
[This article identifies potential areas for tourism development in the Dhaulagiri region, focusing on primary and secondary natural resources as the selection criteria. It highlights key natural assets such as agricultural produce (apples, oranges, potatoes, rhododendrons, medicinal herbs, Nepali paper, silk, Timur, Allo, Madal Buttenali, Yarsagumba, honey, sheep etc.), mineral resources (copper, phosphorus, uranium, salt, lead, gold mines), and natural tourist attractions (Bhakunde Lake, Barengko Lake, Niluwadhuri, Gajako Lake, Soleko Dhuri, Ghumteko Dhuri, Dhorpatan Hunting Reserve, Panchase Dhuri, Dahareko Dhuri, Setibeni Salikgram, caves like Gupteshwar and Alpeshwar, waterfalls, Kali Gandaki River, Annapurna and Machhapuchhre for mountain views, Rupse waterfall, Jaljala, Tatopani hot spring, Kalanjhar mountain, Humla Lake, Dhaulagiri, Annapurna, Andhagalchhi, Lomanthang Walls, Sinjajung cave, Damodar Kunda, Korala Pass, and surrounding glaciers), biodiversity (musk, deer, munal, dafe, habre, wild dogs, mountain tiger, bears, wild goats, goats, tigers, rhododendrons, Niramsi, Sugandhawal, Jatamasi, Paanchaunle, kutki, bay leaf, Lokta, Alaichi, Timur), and various historical, religious, and cultural sites. However, the article highlights the significant challenge of tourism infrastructure development, identification of new tourism-friendly destinations (like Bhakunde in Baglung, Nagi Gaun in Myagdi, and Panchase in the mountains), formulation and implementation of tourism master plans, and comprehensive promotion to attract tourists. Without addressing these aspects, the article suggests that tourism in the region may not achieve its full potential over time.]
Downloads
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2024 International Research Journal of MMC (IRJMMC)
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.